Het arrest Lexel is evident onjuist en de A-G heeft gelijk dat het dan geen zin heeft om te proberen dat arrest ergens in te passen. Resteert de vraag of het HvJ dat ook ruiterlijk gaat toegeven of toch weer gaat meanderen.

De goeden moeten nu dus onvermijdelijk onder de kwaden lijden: in alle WOZ-, autobelasting- en Mulderzaken is de vergoeding bij te lange duur verlaagd van € 500 naar € 50 per half jaar, is ook de proceskostenvergoeding verlaagd, en worden de vergoedingen niet meer aan de bureaus uitbetaald, maar alleen nog aan de klant.

Geen van drieën lijkt te zien dat we fiscaal nog jarenlang geregeerd zullen worden niet door hen, maar door de ICT-problemen bij de belastingdienst, en dat eenvoud en uitvoerbaarheid illusies zijn.

Nationale hoogste rechters zullen te minder geneigd zijn het gezag van Luxemburg te erkennen als zij gedelegeerd worden aan een lagere rechter die in hun ogen nog minder constitutioneel gezag heeft.

Over het toetreden van Nederland tot de selecte club van publieke unicorns met een economie groter dan € 1 biljoen en wetenswaardigheden op microniveau uit de jaarrapportage van de Belastingdienst.

Arrest HvJ inzake Luxemburgse FFT rulings stimuleert lidstaten met kleine thuismarkt (waar grote multinationals hoe dan ook weinig omzet halen) om het zakelijkheidsbeginsel uit hun belastingwet te schrappen of niet toe te passen, om financiële en fiscale dienstverlening aan te trekken.

Zoals bij de kredietcrisis systeembanken too big to fail bleken, zo lijkt Big Oil too profitable to tax en Big Tech too smart to regulate.

De Staat en Pels Rijcken zijn kennelijk tot elkaar veroordeeld, maar lijken daar geen van beiden mee te zitten.

Ook de aanslag op Nord Stream laat zien hoe economische integratie kan verkeren in uitgelezen mogelijkheden tot al dan niet hybride oorlogvoering.

Over oneerlijke, excessieve financiële lasten voor de een en financiële slaatjes voor de ander.