Advocaat-generaal (A-G) Ćapeta van het HvJ EU adviseert in een uitspraak van 26 juni 2025 dat de hoogste nationale rechter niet altijd uitdrukkelijk hoeft te motiveren waarom zij geen prejudiciële vragen stelt aan het Hof. De A-G deed de uitspraak naar aanleiding van prejudiciële vragen van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
Het Unierecht bepaalt dat de hoogste nationale rechter in beginsel gehouden is een vraag over de uitleg van het Unierecht te stellen aan het Hof. Deze verwijzingsplicht geldt niet wanneer sprake is van één van de drie in het arrest Cilfit omschreven situaties. De motivering van de hoogste rechter moet de partijen in staat stellen te begrijpen waarom die rechter heeft besloten geen vragen te stellen. Een motivering waarin alleen de van toepassing zijnde Cilfit-situatie wordt genoemd is op zich niet voldoende. De hoogste rechter is echter ook niet verplicht om uitdrukkelijk aan te geven welke Cilfit-situatie zich voordoet indien dit eenvoudig kan worden afgeleid uit de motivering. Die rechter kan afhankelijk van de omstandigheden volstaan met een verkorte motivering.
Conclusie A-G HvJ EU
Art. 267, derde alinea, VWEU, gelezen in het licht van art. 47, tweede alinea, van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, staat niet in de weg aan een nationale regeling als opgenomen in art. 91, tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000, op grond waarvan de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, als nationale rechter wiens beslissingen niet vatbaar zijn voor hoger beroep, een opgeworpen vraag over de uitleg van Unierecht, al dan niet in combinatie met een uitdrukkelijk verzoek om prejudiciële verwijzing, verkort gemotiveerd kan afdoen zonder te motiveren welke van de drie uitzonderingen op haar verwijzingsplicht zich voordoet, mits deze motivering de partijen in staat stelt te begrijpen waarom die rechter heeft besloten om de vraag over de uitlegging van het Unierecht niet voor te leggen aan het Hof.
Bronnen: www.ecer.minbuza.nl en www.curia.europa.eu