De heikele kwestie rond Zwarte Piet is op de VN-agenda gezet, na klachten van zowel de stichting Nationaal Monument Nederlands Slavernijverleden (NMNS) als het Nederlands Juristen Comité voor de mensenrechten (NJCM). Alleszins begrijpelijke klachten, gezien de link die wordt gelegd met slavernij (NMNS) en racisme (NJCM). Desondanks vraag ik me of het agenderen van deze punten niet afleidt van de kerntaak van de VN, als geweldloos voorvechter van de wereldvrede.
De verwerkelijking van dit mondiaal gedragen ideaal zal de discussie rond slavernij en racisme vanzelf smoren, waarna deze donkere periodes een definitieve plek zullen krijgen in de geschiedenisboeken wereldwijd.
Vraag is alleen of wereldvrede en daarmee het VN-project een haalbare kaart is. Voor het antwoord daarop zal eerst de kleur van die vredeskaart duidelijk moeten zijn. Gelukkig kan daarover geen enkel misverstand bestaan, omdat geen enkele kleur sec zich daarvoor leent, maar enkel alle kleuren van de regenboog.
Voor het uitspelen van die democratische regenboogkaart, zal onze volkerenorganisatie wel eerst grondig verbouwd moeten worden van een organisatie van regeringen, die primair het nationaal belang voorstaan, tot een mondiaal beleidscentrum met bovennationale bevoegdheden, dat primair staat voor het algemene of mondiale belang. Wat die broodnodige verbouwing betreft, moet met name gedacht worden aan de opheffing van de dictatoriale (vetorecht) Veiligheidsraad met de gelijktijdige overheveling van zijn primaire verantwoordelijkheid – de handhaving van de internationale vrede en veiligheid – naar de Algemene Vergadering. Dit orgaan kan zich daardoor ontwikkelen van een ongeloofwaardig mondiaal praatcollege tot geloofwaardig mondiaal daadcollege. Een gezaghebbend wereldforum dat op basis van onze fenomenale know how op elk terrein en de alom onderschreven mensenrechten, een wereldbeleid weet uit te stippelen waarmee de wereldproblemen en het daarmee gepaard gaande onrecht adequaat aangepakt kunnen worden.
Voor deze fundamentele reorganisatie van onze volkerenorganisatie biedt artikel 109 van het Handvest uitdrukkelijk de mogelijkheid, doordat het spreekt over een algemene conferentie van lidstaten met als doel de herziening van het Handvest. Officieel had deze conferentie al in 1955! moeten plaatsvinden, maar door krachtig verzet daartegen van de kant van de toenmalige Sovjet-Unie is zij destijds uitgesteld 'tot een daartoe geschikt tijdstip'.
Gezien de politieke impasse waarin de wereld zich momenteel bevindt, lijkt mij dat tijdstip aangebroken. Als VN-lid zou onze regering het voortouw kunnen nemen voor die diepingrijpende en verstrekkende hervormingsconferentie. Daarmee zal Rutte, als politicus en historicus, geschiedenis schrijven op een wijze die Nederland nagedragen zal worden tot in lengte van dagen.
Afbeelding: Pablo Picasso