De regeling is in het leven geroepen omdat uit onderzoek van de Parlementaire Ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag en signalen uit de sociale advocatuur bleek dat:

• verondersteld wordt dat het probleem van de burger niet juridisch complex is en de burger het daarom wel zelf of met behulp van een derde kan oplossen. Er zijn echter dermate ingewikkelde of schrijnende situaties, dat dit niet mogelijk is;
• verondersteld wordt dat de overheids- en uitvoeringsorganen responsief zijn, wat niet altijd het geval is;
• verondersteld wordt dat er voldoende reikwijdte is van de eerstelijns rechtshulpvoorzieningen, wat niet overal het geval is. Het kan hier onder andere gaan om gevallen waarin de complexiteit toch meer gespecialiseerde rechtshulp vereist of om situaties waarin de specifieke omstandigheden van de burger meer (intensieve) (rechts)bijstand vereist;
• onder de huidige wet- en regelgeving pas in een later stadium gefinancierde rechtsbijstand verstrekt kan worden, maar gezien de zwaarwegende gevolgen voor de burger vroegtijdige rechtsbijstand (bijvoorbeeld in een voornemenprocedure) noodzakelijk is waardoor het geschil vaak ook efficiënter opgelost kan worden.

Doel van de Ratz is om burgers die anderszins niet of niet goed geholpen (kunnen) worden, zo snel mogelijk van rechtshulp voorzien.

Bron: www.rvr.org