De Europese Unie (EU) streeft ernaar gendergerelateerd geweld, waaronder seksueel en online geweld, effectief aan te pakken. Een onderdeel daarvan is de richtlijn ter bestrijding van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld, die alle EU-lidstaten in moeten voeren. Dat leidt in dit wetsvoorstel tot een aantal aanpassingen van de strafwetgeving, vooral over genitale verminking. Daarnaast gaan de strafmaxima omhoog van enkele strafbare feiten die verband houden met huwelijksdwang, wordt 'cyberintimidatie' als nieuw delict geïntroduceerd en de basis gelegd voor extra regels ter ondersteuning van slachtoffers.

Positie van de rechter

De Raad voor de rechtspraak onderkent het belang van een ruimhartige implementatie van de richtlijn; geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld zijn actuele, urgente problemen, die voortdurende aandacht verdienen. Maar de Raad plaatst ook kanttekeningen, met name waar het gaat om de positie van de rechter. Familie- en jeugdrechters worden geacht signalen van huiselijk geweld en intieme terreur op te pikken in scheidings- en jeugdbeschermingszaken, maar beschikken vaak niet over de benodigde informatie. De Raad adviseert de wetgever om expliciet te benoemen hoe de rechter aan deze informatie komt. Mogelijk is een nieuwe wettelijke bepaling nodig die straf- en familierechters de bevoegdheid geeft rechtstreeks informatie uit te wisselen. Daarnaast zou het goed zijn om wettelijk vast te leggen dat alle betrokken instanties hetzelfde screening- en diagnostiekinstrument hanteren om huiselijk geweld op te sporen.

Advies wetsvoorstel implementatie richtlijn geweld tegen vrouwen

Bron: www.rechtspraak.nl