De crisisaanpak bij de opvang van asielzoekers gaat ten koste van de kwaliteit van de opvang en bezorgt asielzoekers een valse start. Ook zet die aanpak het maatschappelijk en politiek draagvlak voor de opvang voortdurend onder druk.

Om uit de continue crisismodus te komen wordt de regering geadviseerd om gemeenten te verplichten asielzoekers op te vangen die grote kans hebben op een asielvergunning (de zgn. ‘kansrijke’ asielzoekers). Tegelijkertijd moet de Rijksoverheid gemeenten structureel de middelen maar ook de ruimte geven om dit naar eigen inzicht én met oog voor de sociale samenhang te kunnen doen.

Telkens opnieuw wordt de eerstvolgende plotselinge toename van het aantal asielzoekers afgewacht, om vervolgens met ad-hocmaatregelen ‘de crisis’ te bezweren. Maar het is een crisis die gecreëerd en in stand gehouden wordt door een chronisch gebrek aan voorbereiding en een krampachtig vasthouden aan een financieringssystematiek en een bestuurlijke inrichting die niet werken.

De huidige financiering van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) en het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) is gebaseerd op het aantal verwachte asielzoekers en het daadwerkelijke aantal in gebruik zijnde opvangplekken. Het aanhouden van buffercapaciteit wordt niet betaald. Het gevolg daarvan is dat beslis- en opvangcapaciteit voortdurend moet worden op- en afgeschaald. Dat kost veel geld en is niet efficiënt. De ACVZ en de ROB adviseren de financieringssystematiek in te richten op het noodzakelijke aantal beschikbare bedden inclusief buffers (lange termijn) in plaats van het aantal in gebruik zijnde bedden (korte termijn).

Iedere asielzoeker heeft recht op opvang en begeleiding. In dit advies wordt gesteld dat het Rijk verantwoordelijk blijft voor de begeleiding van asielzoekers in de eerste opvang. Alleen zal de IND sneller dan nu moeten kunnen beslissen of asielzoekers gerede kans maken op een asielvergunning. Is dat niet het geval, dan blijft het Rijk verantwoordelijk voor de opvang.

Het volledige briefadvies is hier te lezen.

Bron: persbericht Adviesraad Migratie (ACVZ).