De laatste tijd staat de capaciteit van het gevangeniswezen in de belangstelling. Die capaciteit is tot ruim 99% gevuld, er kan niemand meer bij, ook niet met meermanscellen. Er wordt gewerkt aan allerlei plannen, van voortijdige heenzending tot het breed inzetten van enkelbanden in het kader van huisarrest, maar het stuit allemaal op hevige politieke weerstand. Er is sprake van ‘code zwart’, aldus de – inmiddels voormalige – bewindslieden. Op een aanpalend terrein, dat van de forensische gedwongen zorg, is echter al veel langere tijd sprake van een ‘code gitzwart’. Het TBS-systeem kraakt in zijn voegen omdat er van voor naar achter en van links naar rechts overal te weinig plaatsen beschikbaar zijn om mensen op te nemen of tijdig naar andere voorzieningen te laten uitstromen. In deze bijdrage worden enkele problemen aangestipt waar alle betrokkenen steeds vaker en steeds indringender tegenaan lopen.