Spreekuurrechter 1: vraag en antwoord

'Mensen lezen geen langere stukken', zei mijn vrouw toen ik me er voor de zoveelste keer over verbaasde dat een vraag werd gesteld waarop het antwoord te vinden is in mijn artikel over De Spreekuurrechter (NJB 2016/596, afl. 12, p. 804 t/m 808).

'Hoezo lezen mensen geen langere stukken? Rechters ploegen dikke dossiers door en voor cursussen werk ik me door hele readers, om niet te spreken over alle jurisprudentie die dagelijks beschikbaar komt'.

'En toch is het zo. Ik stel tegenwoordig nooit meer dan één vraag per mail, stel ik er meer, dan weet ik dat ik geen antwoord op al mijn vragen krijg. Ik weet niet waarom, maar dit is een fact of life. Leef er maar mee'.

'Maar ik kan toch niet steeds op alle afzonderlijke vragen blijven ingaan? Dat wordt een dagtaak en het bereikt alleen maar die ene vragensteller, zodat dezelfde vraag blijft terugkomen, dat schiet niet op'.

'Ik zei het al, het is een fact of life en daar moet je mee omgaan'.

Na een paar dagen ontstond het idee om op deze plaats op die vragen in te gaan. Steeds een vraag/onderwerp en een korte beschouwing die vlot is door te lezen. Een reeks van blogs met betrekking tot het project Spreekuurrechter. Dat is dan voor iedereen toegankelijk en door de ordening per onderwerp kan langer leeswerk, dat kennelijk doet afhaken, worden voorkomen.

Bovendien wordt het hele proces dat noodzakelijk verbonden is aan publiceren in het NJB meer dan aanzienlijk verkort, zodat kan worden ingegaan op actuele ontwikkelingen.

Vragen kunnen worden gesteld in de rubriek onder een blog. Maar ook zonder dat zijn er nu al genoeg vragen die interessant zijn, omdat zij de gelegenheid bieden om op de bijzonderheden van procederen bij de spreekuurrechter in te gaan.

Bijvoorbeeld op de vraag of er in het Procesreglement (opgenomen op de website van de RNN) niet een regeling moest worden opgenomen voor proceskosten.

Of de mij in het bijzonder boeiende vraag, hoe de stelplicht bij de spreeekuurrechter werkt. Die plicht waarover menigeen al dan niet terecht in enige instantie struikelt in het klassieke dagvaardingsproces. Recent in ECLI:NL:HR:2016:2047, in welke zaak de HR het Hof corrigeert, terwijl de zaak dan minstens 7 jaar loopt en wordt teruggewezen. Dat zou ik zelf nooit willen meemaken.

Over de auteur(s)
Author picture
Ton Lennaerts
Seniorrechter a en promovendus