Lees hier de scriptie ‘Een vooropgezet meesterplan of een onopzettelijk succesverhaal? Over de advocatuurlijke onafhankelijkheid en vertrouwelijkheid en de totstandkoming van de Wet positie en toezicht advocatuur' van Sjoerd Lopik (masterscriptie Masterscriptie Strafrecht, Universiteit Utrecht, begeleider: prof. dr. mr. P.T.C. van Kampen, beoordeling: 8).
De vertrouwelijkheid en onafhankelijkheid van de advocatuur zijn kernwaarden van de rechtsstaat. Zo dient de advocatuurlijke onafhankelijkheid ter voorkoming van willekeur en excessief machtsgebruik door de overheid en ter bescherming van de toegang tot het recht van eenieder. Het verschoningsrecht van de advocaat zorgt voor een rechtsproces met een equality of arms en beschermt het recht van een verdachte om zichzelf niet gedwongen te incrimineren. Eerdere voorstellen voor de Wet positie en toezicht advocatuur dreigden een onaanvaardbare inbreuk op deze waarden te maken. De dreiging van een wetsvoorstel waarin rechtsstatelijke beginselen worden verloochend, heeft de Nederlandse advocatuur aan het werk gezet. Na het wetsvoorstel werd het toezicht dan ook proactiever, meeromvattender en intensiever. Zowel het juridisch kader van het toezicht op de advocatuur als de uitvoering die aan het toezicht wordt gegeven, zijn inmiddels verbeterd. Mocht dit alles een vooropgezette strategie van staatssecretaris Teeven zijn, dan was het een meesterplan. Mocht het proces bij toeval de juiste weg hebben gevonden, dan kan men zich sterken aan de gedachte 'eind goed, al goed'. De Nederlandse advocatuur heeft door haar daadkrachtige verzet gezorgd dat geen onaanvaardbare inbreuk wordt gemaakt op de bijzondere en essentiële positie die de advocaat in een rechtsstaat inneemt.
Afbeelding: ontworpen door Robbert Lopik