Manuela Lageweg onderzoekt in deze scriptie de toenemende invloed van de mededingingsnorm op de verdeling van cultuursubsidies. Deze ongeschreven rechtsnorm steunt op het formele gelijkheidsbeginsel, waardoor het bieden van gelijke kansen de inrichting van subsidieprocedures domineert. Hoewel het bieden van gelijke kansen een mooi uitgangspunt is om schaarse subsidiemiddelen te verdelen, lijkt het niet altijd het meest doelmatige of rechtvaardige uitgangspunt. In de scriptie wordt een verband gelegd met het onderzoek van Robbe naar het be­­lang van een rechtvaardige verdeling van schaarse rechten. Ter illustratie worden verschillende verdeelwijzen uit de provinciale subsidiepraktijk belicht. Het onderzoek beveelt aan vanuit een breder perspectief te kijken naar het nut en de noodzaak van de mededingingsnorm bij de verdeling van cultuursubsidies, ook in relatie tot de oorspronkelijke bedoeling van het subsidieinstrument. In de conclusie wordt de wetgever opgeroepen de norm aan te passen of deze te integreren in het Awb-subsidiekader. Het bieden van mededinging zou meer als middel gezien kunnen worden in plaats van als norm. Een middel dat na een zorgvuldige belangenafweging gemotiveerd wel of niet kan worden ingezet. Op die manier kan meer ruimte worden gecreëerd voor differentiatie in subsidieprocedures, die daardoor beter aansluiten bij het doel van de subsidieverstrekking.