In deze bijdrage wordt de juridische normering van de subsidie nieuwe stijl geagendeerd. Gaat het hier werkelijk om andere financieringsinstrumenten dan de subsidie zoals geregeld in artikel 4:21 Awb? Wat is in dat geval hun rechtskarakter? Deze vraag is uiterst relevant voor de rechtspraktijk waarin geschillen over deze financieringsinstrumenten zullen moeten worden beslecht. Maar achter de vraag ‘subsidie of niet’ ligt een fundamentelere vraag. In hoeverre wordt het inzetten van publieke gelden voor maatschappelijke projecten (ook) door het publiekrecht genormeerd of zou dat daardoor moeten worden genormeerd? Welke publiekrechtelijke normen zijn in dat kader (in ieder geval) relevant en hoe kan de toepassing van die normen het best worden gerealiseerd? ‘Publiek geld verplicht’ immers. Maar waartoe precies?

Lees het hele artikel in Navigator.

De stichting Mens en Strafrecht is geen voorstander van het wetsvoorstel dat een eigen bijdrage aan de kosten van strafvordering en slachtofferzorg wil invoeren voor veroordeelden. Het voorstel bergt een groot risico op willekeur in zich en levert bepaald geen bijdrage aan het verminderen van recidive. Wil men toch uitdrukking geven aan het principe van ‘de vervuiler betaalt’, voeg de bijdrage dan toe aan het sanctiearsenaal van de strafrechter.

Lees het hele artikel in Navigator.

In mei 2016 oordeelde de Ondernemingskamer van het Hof Amsterdam dat bij een doorstart van een onderneming na faillissement de curator geen advies hoeft te vragen aan de ondernemingsraad (OR). Het adviesrecht zou in beginsel onverenigbaar zijn met de op de afwikkeling van de boedel gerichte rol van de curator. In het navolgende onderwerpt Willem Bouwens de uitspraak aan een kritische beschouwing. Hij concludeert dat voor de door de Ondernemingskamer aangebrachte inperking van het adviesrecht van de OR onvoldoende grond bestaat.

Lees het hele artikel in Navigator.

Hoewel de discussie omtrent de onafhankelijkheid van de advocaat op vele vlakken wordt gevoerd is er nauwelijks empirisch onderzoek op dit gebied. Dat is opvallend nu het een fundamenteel aspect van de juridische dienstverlening is. Met het oog op deze leemte wordt in deze bijdrage een empirisch onderzoek over de rolverdeling tussen de advocaat en de cliënt bij de besluitvorming in de civiele procedure besproken, met als centrale vraag wie de belangrijke beslissingen in de civiele procedure neemt: de advocaat of de cliënt.

Lees het hele artikel in Navigator.

Blessing in Disguise
Nu de bemoeienis van de Europese Unie zich ook in het strafrecht laat voelen doet zich de vraag voor: wat blijft er over van de soevereine natiestaat? In de context van het strafrecht een riskante vraag, want zij leidt de aandacht af van waar het in het strafrecht, nationaal én transnationaal, over hoort te gaan: het vinden van de juiste balans tussen effectieve criminaliteitsbestrijding enerzijds en adequate rechtsbescherming anderzijds. Een evenwicht tussen die twee kanten van dezelfde medaille, dát is de maatstaf aan de hand waarvan elk strafrechtelijk systeem, en dus ook het EU-strafrecht, primair dient te worden beoordeeld. Vergaande soevereiniteitsaanspraken in dit verband moeten als een achterhaald fenomeen worden beschouwd. Wij Nederlanders mogen trouwens best blij zijn met Brussel, zeker als wij de koers die Brussel vaart vergelijken met die van Nederland in de afgelopen jaren.

Softwarelicenties in faillissement nader beschouwd
De bevoegdheid van de faillisementscurator om met een beroep op ‘Nebula’ vóór de faillietverklaring gesloten overeenkomsten te negeren, gaat ten aanzien van verleende softwarelicenties aanzienlijk minder ver dan ten aanzien van gebruikscontracten met betrekking tot onroerende zaken als waarop het Nebula-arrest betrekking had. Waarom dat zo is, wordt duidelijk aan de hand van de recente uitspraken van het HvJ EU inzake Oracle vs. UsedSoft en Premier League: de eigen aard van het intellectuele eigendomsrecht stelt namelijk, anders dan bij het gewone eigendomsrecht, grenzen aan de mogelijkheid om daarmee het onderste uit de kan te halen.

Rb. Den Haag 23 oktober 2013, ECLI:NL:RBDHA:2013:14133 (Wim Pijl-Gemeente Den Haag)
De ontslagen Haagse trouwambtenaar die weigerde homohuwelijken te sluiten beriep zich op zijn vrijheid van religie. Maar wie in het publieke domein een functie uitoefent, zeker een functie waar je als burger niet omheen kunt teneinde een gewenst doel te bereiken, mag zijn geweten niet als slagboom inzetten voor het al dan niet uitoefenen van die functie. Bijzondere ambtenaren van de burgerlijke stand, die vanuit hun kerkelijke achtergrond die functie uitoefenen, hebben zichzelf in de loop der jaren te veel een domineesrol aangemeten.

Een omstreden traditie
Na een tumultueus verlopen bezoek zet de stoomboot van de Sint alweer koers terug richting Spanje. Met de uittocht van de Sint zal de felle discussie over het al dan niet racistische karakter van zijn trouwe metgezel ook weer enigszins indammen. Maar daarmee is nog lang geen oplossing gevonden voor de controverse rond deze figuur.