Verdrag betreffende de wederzijdse rechtshulp in strafzaken tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk Marokko; Rabat, 20 september 2010 (Trb. 2010, 285)
—Brief van de Minister van BuZa (31-5-2011) waarmee hij de Staten-Generaal ter stilzwijgende goedkeuring overlegt het op 20 september 2010 te Rabat totstandgekomen verdrag betreffende de wederzijdse rechtshulp in strafzaken tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk Marokko (Trb. 2010, 285). Dit is het tweede bilaterale verdrag met Marokko op het terrein van de strafrechtelijke samenwerking. Op 30 november 1999 werd in Rabat het Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk Marokko inzake de overbrenging van gevonniste personen (Trb. 1999, 198) gesloten.
Tussen Nederland en Marokko vindt al jaren over en weer rechtshulpverlening plaats. Dit gebeurt meestal op basis van verdragen die in het kader van de Verenigde Naties zijn gesloten op het terrein van drugs, terrorisme en georganiseerde criminaliteit. Tussen Nederland en Marokko gaat het jaarlijks om enkele tientallen rechtshulpverzoeken per jaar en gebleken is dat een bilateraal verdrag de onderlinge samenwerking soepeler en sneller kan laten verlopen. Dit verdrag dat op 20 september 2010 te Marokko werd ondertekend, bevat de verplichting tot het verlenen van rechtshulp. Rechtshulp houdt kort samengevat in, het verrichten van strafrechtelijke onderzoekshandelingen op verzoek van een justitiële autoriteit uit een ander land ten behoeve van aldaar gevoerde procedures die betrekking hebben op strafbare feiten waarvoor justitiële autoriteiten bevoegd zijn.
Voorzover dat nuttig was, zijn in het onderhavige verdrag bepalingen opgenomen die zijn ontleend aan de rechtshulpverdragen van de Raad van Europa en de Europese Unie. Vanwege het verschil in de veranderende rechtshulppraktijk, is er tijdens de onderhandelingen veel aandacht besteed aan bespreking van de feitelijke gang van zaken bij de rechtshulpverlening en de problemen die zich daarbij soms voordoen. Dat heeft tot een verdere uitwerking van bepaalde artikelen geleid.