Implementatie vierde antiwitwasrichtlijn

Wet van 11-07-2018, Stb. 2018, 239 en inwerkingtredingsbesluit van 11-07-2018, Stb. 2018, 240

Wet tot wijziging van de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme en enige andere wetten in verband met de implementatie van Richtlijn (EU) 2015/849 van het Europees Parlement en de Raad van 20 mei 2015 inzake de voorkoming van het gebruik van het financiële stelsel voor het witwassen van geld of terrorismefinanciering, tot wijziging van Verordening (EU) nr. 648/2012 van het Europees Parlement en de Raad en tot intrekking van Richtlijn 2005/60/EG van het Europees Parlement en de Raad en Richtlijn 2006/70/EG van de Commissie (PbEU 2015, L 141), alsmede in verband met de uitvoering van Verordening (EU) 2015/847 van het Europees Parlement en de Raad van 20 mei 2015 betreffende bij geldovermakingen te voegen informatie en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1781/2006 (PbEU 2015, L 141) (Implementatiewet vierde anti-witwasrichtlijn)

—De richtlijn is de vierde richtlijn waarmee op Europees niveau wordt beoogd de dreiging van witwassen en financieren van terrorisme aan te pakken. De onderhavige richtlijn vervangt de derde anti-witwasrichtlijn en vult het bestaande instrumentarium om witwassen en financieren van terrorisme tegen te gaan verder aan.

Een van de wijzigingen in wet- en regelgeving die voortkomen uit de implementatie van de vierde anti-witwasrichtlijn, betreft een uitbreiding van de reikwijdte van de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft) met een aantal nieuwe instellingen. Dat betreft in de eerste plaats de aanbieders van kansspelen. In de tweede plaats wordt de categorie Wwft instellingen die wordt aangeduid als ‘grootwaardehandelaren’ uitgebreid. De implementatie brengt verder een explicitatie dan wel uitbreiding van de risicogebaseerde benadering mee op verschillende terreinen. Ook het cliëntenonderzoek zal, in lijn met de risicogebaseerde benadering, nog meer dan voorheen gebaseerd moeten zijn op een risicoweging op grond van de in de vierde anti-witwasrichtlijn geïdentificeerde risicofactoren. De vierde anti-witwasrichtlijn verplicht de lidstaten verder te voorzien in doeltreffende, evenredige en afschrikwekkende bestuurlijke sancties en maatregelen indien de bepalingen ter implementatie van de richtlijn niet worden nageleefd. In de onderhavige wet wordt aangesloten bij de Wet op het financieel toezicht (Wft). Daardoor zal voor banken en andere financiële ondernemingen op grond van de Wwft een vergelijkbaar boetestelsel gelden, als op grond van de Wft reeds het geval is. Ook ten behoeve van de toezichthoudende autoriteiten De Nederlandsche Bank (DNB) en de Autoriteit Financiële Markten (AFM) wordt de consistentie van het handhavingsinstrumentarium hiermee gewaarborgd. In de eerste plaats worden de maximale boetes die de toezichthoudende autoriteiten kunnen opleggen bij overtredingen van de Wwft gewijzigd. Daarnaast wordt het handhavings-instrumentarium van de toezichthoudende autoriteiten, conform de vierde anti-witwasrichtlijn, ook uitgebreid met de mogelijkheid om de vergunning van een instelling in te trekken indien er sprake is van een overtreding van de Wwft.

Verder brengt de implementatie met zich mee dat aan de toezichthoudende autoriteit de bevoegdheid wordt toegekend om een waarschuwing of publieke verklaring uit te vaardigen indien een instelling een overtreding van de Wwft begaat. De toezichthoudende autoriteiten worden daarnaast verplicht om – in beginsel – alle besluiten openbaar te maken waarbij een bestuurlijke sanctie of maatregel is opgelegd vanwege een overtreding van een nationale bepaling ter omzetting van de vierde anti-witwasrichtlijn.

Tot slot bevat de vierde anti-witwasrichtlijn bepalingen met betrekking tot gegevensbescherming en het bewaren van gegevens. De bepalingen uit de vierde anti-witwasrichtlijn met betrekking tot de verwerking van persoonsgegevens worden in de Wwft geïmplementeerd.

Inwerkingtreding met ingang van 25-07-2018.

Kamerstukken