Het NSCR organiseert samen met A-Lab VU een minisymposium over collectieve schaderegelingen.

Wanneer, op welke terreinen en in welke situaties moet de overheid in actie komen als er schade optreedt en hoever moet de overheid dan gaan? Wanneer moet de overheid juist niets doen? Is elke gedupeerde een gedupeerde? Wanneer precies mag de burger op de overheid rekenen en wanneer niet? Waar houdt compensatie op en begint het eigen risico van burgers? Wat moet publiekrechtelijk en wat moet eerder privaatrechtelijk geregeld worden?

Deze punten komen aan de orde tijdens het minisymposium. Aanleiding van het symposium is de overhandiging van de derde druk van het boek ‘Regelingen voor collectieve schade. Geef slachtoffers erkenning en genoegdoening’ aan de Nationale Ombudsman, Reinier van Zutphen, uit handen van dr. Christiaan Ruppert (fellow bij het NSCR).

De derde druk verschijnt in het besef dat regelingen voor collectieve schade bepaald niet stilstaan. Voortdurend komen er nieuwe bij of worden bestaande regelingen uitgebreid, verfijnd of qua opzet veranderd. Het totaalbeeld van regelingen werpt de vraag op waar bij collectieve schade de grenzen van de eigen verantwoordelijkheid van burgers liggen en waar een taak van de overheid begint. Tot op heden ontbreekt een meer overkoepelende politieke sturing op het brede terrein van collectieve schaderegelingen, wat ruimte laat voor verdere beleidsontwikkeling.

Ruppert bepleit in zijn boek een wettelijk beleidskader voor collectieve schaderegelingen. Dat geeft duidelijkheid aan mensen in situaties van schade, maar ook aan de overheid, die momenteel regelmatig te maken krijgt met uiteenlopende verwachtingen van gedupeerden. Het zal ook de uitvoering verbeteren waardoor minder onverklaarbare verschillen in uitkeringsarrangementen optreden en grote ongelijkheden verdwijnen.