Los van de organisatiestructuur heeft de politie in ons land altijd beschikt over twee wettelijke taken, die onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden: ‘Handhaving van de Openbare Orde en Hulpverlening’ en ‘Opsporing’. Maar door toenemende dreigingen in de wereld en de gevolgen daarvan voor onze samenleving kwamen onder anderen politici met de uitspraak dat de politie zich zou moeten concentreren op haar eigenlijke taak, ‘boeven vangen’. In de praktijk is  te zien dat de politie zich inderdaad steeds meer gaat concentreren op de taak ‘opsporing’ (‘boeven vangen’) en zich van lieverlee terugtrekt uit de andere taak, ‘handhaven van de openbare orde en hulpverlening’. 

Het gevolg van het geruisloos terugtrekken van de politie en de roep van burgers om meer blauw op straat is dat burgemeesters en/of gemeenten steeds meer een beroep moeten gaan doen op gemeentelijke ambtenaren met buitengewone opsporingsbevoegdheden, de zogenaamde gemeentelijke BOA’s.

In de retoriek wordt nog steeds gesproken over één ongedeelde Nationale Politie. Maar in werkelijkheid groeien we naar een tweedeling tussen de Nationale Politie enerzijds en een groeiend aantal gemeentelijke handhavingsorganisaties die de vorm aannemen van een nieuw soort Gemeentepolitie anderzijds. Deze beweging is niet duidelijk terug te vinden in plannen op papier. De SMV vindt dat in een parlementair debat moet worden besloten of deze nieuwe ontwikkeling naar versnippering moet worden voortgezet. 

SMV heeft daartoe een discussienota opgesteld die hier is te downloaden. 

is