Naar aanleiding van mediaberichten had het College van procureurs-generaal van het Openbaar Ministerie de Commissie opdracht gegeven om een feitenonderzoek te verrichten. Zij moest onder meer de vragen beantwoorden of er aanwijzingen waren dat eiser, toen hij procureur-generaal was, een relatie had met de toenmalige hoofdofficier van Justitie van het Functioneel Parket die hij had moeten melden en hoe het College daarmee is omgegaan. Ook moest zij de vraag beantwoorden hoe de aanbesteding van een software systeem aan het bedrijf van de zwager van eiser was verlopen. Het rapport van de Commissie zou openbaar worden gemaakt.

De Commissie heeft kort gezegd in haar onderzoek fouten gemaakt bij de toepassing van hoor en wederhoor tegenover eiser en een aantal passages in het rapport te ferm geformuleerd. De Commissie heeft niet alleen feitelijke vragen over het handelen van eiser willen beantwoorden, maar ook een oordeel willen geven over de integriteit van dit handelen. En de Commissie heeft met algemene aanbevelingen recht willen doen aan de onvrede en zorgen die informanten bij haar hebben geuit over de cultuur binnen het OM. Deze drietrapsraket maakte vrijwel onvermijdelijk dat eiser de verpersoonlijking is geworden van OM-brede cultuurproblemen in de omgang met integriteitsissues, die de Commissie in haar rapport ook beschrijft. De slotsom van de rechtbank is dat de Commissie onvoldoende rekening heeft gehouden met de belangen van eiser.

De Onderzoekscommissie is aansprakelijk tegenover eiser en veroordeeld tot schadevergoeding. De hoogte daarvan zal nog worden vastgesteld.

Bron: www.rechtspraak.nl en ECLI:NL:RBDHA:2021:759
​