In het boek ‘Brandbrief aan onze verzorgingsstaat’ laat Monique Kremer zien dat de verzorgingsstaat steeds minder werkt voor burgers. Daarbij hebben zij die hem het meest nodig hebben – kortgeschoolden – daar het meeste last van. In dit persoonlijke essay munt Kremer de term ‘instantiekapitaal’ om bloot te kunnen leggen waarom de huidige verzorgingsstaat tekortschiet. Instantiekapitaal is het vermogen om met instanties te dealen, dat wil zeggen dat je voldoende bureaucratische vaardigheden hebt, de weg kan vinden en de juiste houding etaleert. Instanties die als stelsel van solidariteit voor mensen zouden moeten zorgen, geven op het moment juist zorgen. Hoe heeft dat kunnen gebeuren?